Lechia Sędziszów - strona nieoficjalna

Strona klubowa
Herb

Menu główne

Logowanie

Wyszukiwarka

Zegar

 

 

Statystyki drużyny

Szybkośc'

Szybkość

Szybkością nazywamy zdolność szybkiego wykonywania określonej pracy w odpowiednim czasie. Najczęściej wyróżniamy trzy rodzaje szybkości:
1) szybkość pojedynczego napięcia mięśni,
2) szybkość następujących po sobie czynności ruchowych,
3) szybkość reakcji.

Podstawę szybkości fizjologicznej stanowi związek zasadniczych procesów nerwowych – pobudzania i hamowania. Szybkie przejście od stanu pobudzenia do hamowania i odwrotnie umożliwia szybkie działanie mechanizmu napinania i rozluźniania mięśni, przyczynia się do odpowiedniej koordynacji antagonistycznych grup mięśniowych.

Na szybkość wpływa zresztą jeszcze szereg innych czynników: warunki wewnętrzne, przygotowanie fizyczne, stan psychiczny i warunki zewnętrzne, stan boiska. Przy kształtowaniu szybkości nie można zapominać, że wybrane ćwiczenie należy powtarzać z optymalną lub max szybkością i to do pierwszego zmęczenia. Jeśli mamy wyrabiać szybkość, należy pamiętać, że przebiegane odcinki powinniśmy wykonywać w pełni sił i świeżości. Przy narastającym zmęczeniu towarzyszącym powtarzaniu przebieganych odcinków lub przy stosowaniu innych intensywnych lub obciążeniowych ćwiczeń – nie kształtuje się już szybkości, lecz szybkość wytrzymałościową.

Często spotykamy się z określeniem szybkość ogólna (cechy wrodzone) i szybkość specjalna (szybkość zmiany kierunku, strzału, podania itp.).

W PN ważna jest przede wszystkim szybkość reakcji. Ten rodzaj szybkości, ceniony w życiu codziennym, w sporcie nabiera pierwszorzędnego znaczenia. Na ogół u sportowców reakcja nie różni się zdecydowanie od reakcji zwykłych osób. Wyraźna różnica występuje jednak w wypadku wykonywania specyficznego ruchu np. Przy ćwiczeniach z piłką. Piłkarze muszą szybko reagować na ciągle zmieniające się sytuacje w grze. Najbardziej typowa szybkość reakcji przejawia się w grze jako natychmiastowa odpowiedź ruchowa na wszystkie momenty występujące w walce.

Rozwijanie szybkości wymaga schematycznego treningu centralnego i obwodowego układu nerwowego. Chodzi przede wszystkim o rozwijanie labilności procesów nerwowych w centralnym układzie nerwowym i koordynacji nerwowo-mięśniowej w układzie obwodowym.

W treningu sportowym istniej pojęcie tzw. Szybkość wytrzymałościowej. Określamy nim zdolność zawodnika do przebiegania w szybkim tempie np. 100M odcinków. W PN z rozmiarów boiska wynika, że zawodnicy z max szybkością przebiegają dystans ok. 30-40m. Częściej natomiast stosują krótkie kilku lub kilkunastometrowe zrywy i starty.

Poprawne kształtowanie szybkości, przyswajanie zawodnikom prawidłowej techniki biegu jest niezbędne w każdej dyscyplinie sportu. Wzorowa technika biegu ma duży wpływ na polepszenie szybkości. Należy pamiętać, że szybkość max zależy w dużym stopniu od opanowania techniki ruchu, elastyczności, siły mięśni i umiejętności ich rozluźniania. W rozważaniach teoretycznych na temat szybkości specjalnej piłkarza najczęściej wymienia się następujące cechy warunkujące szybkość:
1) szybkość reakcji,
2) szybkość biegowa,
3) szybkość działania technicznego,
4) szybkość działania taktycznego.

O szybkości reakcji i szybkości biegowej już wspominaliśmy. Natomiast o szybkości działania technicznego należy powiedzieć, że technika bez dostatecznej dynamiki traci wiele na skuteczności. Dzisiejsza gra w PN wymaga tzw. Szybkiej techniki. Tą nazwą określamy max przyspieszenie działalności ruchowej zawodnika z piłką. Do najważniejszych czynników przyspieszających opanowanie techniki zaliczamy:
1) przyspieszenie tempa biegu zawodnika w celu skrócenia czau i odległości np. Przyjmowanie piłki w ruchu,
2) opanowanie specjalnych czynności przyspieszających grę np. Podanie bez przyjęcia, gra głową, strzał z powietrza itp.

Szczególną uwagę zwraca się na odpowiednią siłę i celność podania piłki. Silne i dokładne uderzenia znacznie wpływają na przyspieszenie tempa gry. Drużyna stosująca w grze silne i dokładne podania piłki może grać szybciej aniżeli zespół mający bardzo szybko biegających zawodników. O szybkości gry nie decyduje bowiem szybkie bieganie po boisku, ale szybkie tempo i rytmiczność przeprowadzanych akcji. Stosując taki sposób rozgrywania meczu zawodnicy nie muszą „wybiegać” 90min, ale dyktują przeciwnikowi tempo dzięki bardziej ekonomicznemu i mniej wyczerpującemu stylowi gry.

Należy wspomnieć również o szybkości działania taktycznego, gdyż piłka nożna staje się grą coraz szybszą. Bezpośredni wpływ na przyspieszenie gry mają liczne kombinacje taktyczne oparte głównie na dążeniu zmierzającym do zaskoczenia przeciwnika akcją ofensywną. Doświadczenia wykazują, że szybkie akcje są najbardziej skuteczne. Zależą one jednak od aktywności poszczególnych graczy, od szybkiej oceny sytuacji i od szybkiego znalezienia właściwego rozwiązania na boisku. Wprawdzie gra w piłkę nożną nie polega na systematycznym przyspieszaniu akcji, a charakter arytmiczny gry stanowi tutaj w pełni obiektywną zasadę (czasem zwolnienie tempa gry jest dobre), to jednak zakłada się, że wszystkimi dostępnymi środkami należy dążyć do nieoczekiwanego wzmożenia tempa gry i zaskoczenia przeciwnika.

Szybkość należy ćwiczyć we wszystkich okresach treningowych od zaprawy zimowej począwszy, a na okresie przejściowym skończywszy.

Jedną z najczęściej stosowanych metod ćwiczenia szybkości jest powtarzanie wszystkich wykonywanych ruchów z max prędkością. Czas pracy szybkościowej regulowany jest w tej metodzie możliwością utrzymywania szybkości zbliżonej do max; przerwy między powtórzeniami powinny trwać odpowiedniu długo, aż organizm będzie zdolny do powtórnego wysiłku bez obniżania szybkości, natomiast liczba powtórzeń uwarunkowana jest szybkością narastania zmęczenia.

Zdaniem znacznej części doświadczonych praktyków, ćwiczenia szybkościowe powinno się wykonywać często, w różnorodnej formie, w zmiennych warunkach, a przede wszystkim nie za dużo z prędkością zbliżoną do granicznej.

Należy pamiętać ponadto, że najbardziej racjonalną drogą rozwoju szybkości jest równoległa praca nad zwiększeniem gibkości, ulepszaniem techniki ruchów, zwiększania umiejętności rozluźniania mięśni nie biorących udziału w ruchach itp.

Nad szybkością można pracować od strony siłowej:
1)popracować nad siłą mięśni dwugłowych (tylna strona ud) - ćw. klęk na obu kolanach, ręce splecione za głową, partner trzyma cię za Achillesy, pięty stopę - jak wygodniej i stabilniej. ty przechylasz się do przodu powoli utrzymując pion - nogi tułów - do momentu w którym czujesz, że lecisz do przodu wtedy wracasz do pozycji wyjściowej (wszystko powoli i dokładnie) serie - 10x3 - tygodniu możesz dokładać obciążenie (piłka lekarska, hantelka na karku),

2)staw skokowy i łydki: wspięcia na łydkach - możesz robić np. na schodach. Stoisz na stopniu końcówką stopy i wspinasz się na palce maksymalnie a następnie schodzisz poniżej stopnia (poziomu stopnia) rozciągając łydkę. 20x3 - przy większym obcykaniu 30x3

3)mięśnie czworogłowe uda - przysiady na całych stopach 20x3 lub na jednej nodze 20x3 na każdą nogę,

4)no i oczywiście mięśnie tułowia - brzucha (proste, skośne) brzuszki, A”6”W itp.

Od strony gibkościowej - rozciąganie i jeszcze raz rozciąganie rozciągaj się codziennie.

I od strony biegowej (sprinty itd.) przykładowe ćwiczenia:
1) krótkie sprinty z miejsca i nabiegu,
2) sprinty pod i z górki
3) wieloskoki,
4) skipy i pół skipy,
5) biegi interwałowe,
6)różne formy przebieżek,
-z wolnego tempa do coraz szybszego, a pod koniec coraz wolniej,
-szybki bieg na 80%,
7) przebieżka przód-tył (4 tyczki ustawiamy 5m od siebie, biegniemy od pierwszej do 3 sprintem, cofamy się tyłem do 2 i dalej sprint do 4),
8) slalom na jednej nodze,
9) krok dostawny od pachołka do pachołka (najlepiej ustawić kilka od siebie i jak się dojdzie do drugiego to się obrócić, czyli taki krok dostawny z obrotem),
10) wysokie unoszenie kolan na na 10-15m, następnie sprint 15m np. Do drzewa i z powrotem na start,
11) bieg po kopercie,
12) slalom bez piłki,
13) ćwiczenie ze szkoły (bieg od linii do linii, ustawić sobie np. 6 pachołków 5m od siebie, biegniemy od pierwszego do drugiego (dotykamy ziemi) i powrót do pierwszego, następnie do trzeciego, powrót, czwarty itd. Wszystko oczywiście sprintem),
14) leżymy na brzuchu, szybko wstajemy, 10m sprintu, kładziemy się na plecy, wstajemy 10m sprintu, kładziemy się na brzuchu itd.,
15) 10 pachołków ustawić 2m od siebie, sprint do ostatniej i z powrotem, chwila przerwy, sprint do przed ostatniej i z powrotem itd. Wszystko na sprincie,
16) 2 pachołki 10m od siebie i biegamy od pierwszego do drugiego sprintem dotykając je przy nawrocie.

Ćwiczenia szybkości w dwójkach – szybkość reakcji:
1)Ćwiczący oddaleni 2-3m od siebie, w środku piłka między nimi. Na sygnał startują do piłki, starając się ją wykopać.
2)Dwóch ćwiczących, w środku koła (1-2m) leży piłka lub chorągiewka. Przed kołem gracz broniący, a przed nim napastnik starający się dotknąć piłki tak aby nie dotknąć broniącego. Broniący przeszkadza mu.

Ćwiczenia szybkości w dwójkach – szybkość biegowa:
1).Bieg ze zmianą kierunku – 3 kroki w przód, dwa w tył.
2).Szybki bieg przodem, tyłem, bokiem po linii w kształcie ósemki.
3).Bieg po kwadracie ze zmiennym tempem (najlepiej na sygnał kolegi), najpierw wolno, a potem coraz szybciej, aż do max szybkości.
4).Bieg od linii do linii.
5).Starty z różnych pozycji (stojąc, leżąc, itd.).
6).Biegi ze zmianą kierunku.


 

Najbliższe spotkanie

W najbliższym czasie zespół nie rozgrywa żadnego spotkania.

Reklama

Kalendarium

29

03-2024

piątek

30

03-2024

sobota

31

03-2024

niedziela

01

04-2024

pon.

02

04-2024

wtorek

03

04-2024

środa

04

04-2024

czwartek

Losowa galeria

Egzamin gimnazjalny 2015
Ładowanie...

Najbliższa kolejka

Najbliższa kolejka 10

Najlepsi typerzy

Zaloguj się, aby typować.
Lp. Osoba Pkt.

Mini-Chat

Musisz się zalogować, aby korzystać z mini-chatu.

Statystyki

Brak użytkowników
zalogowanych i 2 gości

dzisiaj: 101, wczoraj: 79
ogółem: 2 655 007

statystyki szczegółowe

Ankiety

Oczekiwane przez ucznia - zawodnika dyspozycje nauczyciela w. fizycznego - trenera ?


Powinności dydaktyczne wzorowego nauczyciela - trenera ?


Oczekiwane przez ucznia - zawodnika cechy nauczyciela w. fizycznego - trenera ?


Kim jesteś ?


Czego najchętniej uczysz się na lekcjach wychowania fizycznego?

Zegar